Milieuzaken.org

feiten, getallen en opinies  


IPCC- Intergovernmental Panel on Climate Change

U bent hier: inhoudsopgave - klimaatverandering - IPCC

Afkorting of begrip onbekend ? Raadpleeg ons milieuwoordenboek !

en Facebook of Linkedin


IPCC-cartoon

“The IPCC is not a scientific institution run by scientists; it is an intergovernmental organization run by politicians.”

Intergovernmental Panel on Climate Change - IPCC

website van het IPCC

IPCC-website-2018

Zie hier de uitgebreide lijst van IPCC-publicaties

Op hun webpagina "About IPCC" staat per mei 2019 het volgende:

"Created in 1988 by the World Meteorological Organization (WMO) and the United Nations Environment Programme (UNEP), the objective of the IPCC is to provide governments at all levels with scientific information that they can use to develop climate policies. IPCC reports are also a key input into international climate change negotiations. The IPCC is an organization of governments that are members of the United Nations or WMO. The IPCC currently has 195 members." 

Zoals Johnston (2022) schrijft: The hand of government is all over UN-sponsored climate panel, Financial Post.com, 23-9-2022 (zie hier indien de link is verbroken).
Zijn conclusies zijn: IPCC reports are highly selective, typically ignoring or dismissing scientific work that questions the methodology or contradicts the conclusions drawn by such reports. Summaries of IPCC reports, which are widely disseminated to the media and general public, are written line by line not by scientists but by the government officials who comprise the IPCC panel and such summaries must receive unanimous approval from those officials before release. These summaries often make claims about climate science that are completely unsupported by the full reports they ostensibly summarize and often even contradict material included in the summaries themselves.

International climate policy should be based on a full and fair assessment of what is known and not known regarding the causes and consequences of global climate change. The IPCC has never produced such an assessment and its structure and processes ensure that it never will. The IPCC in fact misleads more than it informs and its continuing existence is harmful to sound policy design.


Het doel heiligt de middelen

WE need to get some broad based support to capture the public’s imagination…
So we have to offer up scary scenarios, make simplified, dramatic statements and make little mention of any doubts
Each of us has to decide what the right balance is between being effective and being honest.

(Prof. Stephen Schneider, Stanford Professor of Climatology, lead author of many IPCC reports)

Anno 2021 legt Ferdinand Meeus nog maar weer eens de vinger op de zere plek:

Schneider-IPCC houdt van overdrijven en klimaatalarmisme


You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time (Abraham Lincoln).


Pachauri, Rajendra K.,
Pachauri, voormalig voorzitter van het IPCC
Voormalig voorzitter van het IPCC

Het eerste deel van deze webpagina dat nu volgt, is voor een groot deel ontleend aan Wikipedia, de vrije encyclopedie, d.d. 6-8-2008

Het IPCC of het Intergovernmental Panel on Climate Change is een organisatie van de Verenigde Naties, opgericht in 1988, om de risico's van klimaatverandering te evalueren. Het panel bestaat uit honderden experts uit de hele wereld, vanuit universiteiten, onderzoekscentra, ondernemingen, milieu-organisaties en andere organisaties. Het IPCC doet zelf geen onderzoek, maar evalueert onderzoek dat is gepubliceerd in gereviewde wetenschappelijke tijdschriften.



Het mandaat van het IPCC is niet om alle variabelen te onderzoeken die het klimaat beïnvloeden, maar specifiek en vooral de invloed van de mens:

Onderstaande alinea komt niet van Wikipedia maar van Jeroen Hetzler, in Climategate.nl van 23-2-2019
"Het mandaat van het IPCC:

The IPCC has adopted and published “Principles Governing IPCC Work”,[6] which states that the IPCC will assess: 

Bron hier en hier."

Roy Spencer merkt dan ook op: " Very little research has ever been funded to search for natural mechanisms of warming...it has simply been assumed that global warming is manmade."


Sinds zijn oprichting heeft het IPCC een reeks rapporten gepubliceerd die gelden als referentiewerken voor beleidsmakers, wetenschappers, studenten en andere specialisten. Deze rapporten hebben een grote invloed in het milieubeleid van vele regeringen. Deze rapporten komen om de 4 à 8 jaar uit: 1990, 1995, 2001, 2007 en 2014, 2018 en 2022 (zie verderop voor een lijst met links).

Op 12 oktober 2007 werd in Oslo bekend gemaakt dat aan het Intergovernmental Panel on Climate Change samen met de voormalige Amerikaanse vice-president en presidentskandidaat Al Gore de Nobelprijs voor de Vrede 2007 was toegekend "voor het vergroten en verspreiden van de kennis over de door de mens veroorzaakte klimaatverandering en voor het bevorderen van maatregelen om deze tegen te gaan."
Voetnoot aangaande het winnen van de Nobelprijs:
Wat velen niet weten is dat de overige ("de echte") Nobelprijzen worden toegekend door de Zweedse Academie van Wetenschappen, na uitvoerige studies en  zorgvuldige selectieprocedures, maar dat de prijs voor de vrede wordt toegekend door een commissie van 4-5 personen uit het Noorse parlement. Dit heeft Alfred Nobel zo in zijn testament bepaald. Het is dus in feite een politieke prijs (bron: Prof. Dick Thoenes in De Klimatosoof)

Doelstellingen
Het IPCC heeft als doel zonder partijdigheid en op wetenschappelijke wijze een duidelijke, transparante en objectieve evaluatie te maken van de beschikbare wetenschappelijke, technische en socio-economische informatie in verband met de klimaatveranderingen. IPCC-rapporten horen objectief om te gaan met beleidsrelevante wetenschappelijke, technisch en socio-economische factoren. Ze moeten aan hoge wetenschappelijke en technische maatstaven voldoen en hebben als doel zo veel mogelijk verschillende geografische en wetenschappelijke perspectieven weer te geven.[1]

Werkwijze
Om het geschetste doel te bereiken wordt elk rapport van IPCC volgens een vaste werkwijze opgesteld: aan de hand van een tevoren opgestelde inhoudsopgave wordt door een groot aantal auteurs de beschikbare kennis en wetenschap bijeengebracht in een concept-rapport. In twee commentaarronden wordt vervolgens iedereen uitgenodigd om wetenschappelijk commentaar en kritiek te leveren, aanvullende informatie aan te dragen en de auteurs te wijzen op mogelijk over het hoofd geziene literatuur. De eerste ronde is open voor elke wetenschapper ter wereld. Na die eerste ronde wordt het commentaar verwerkt en wordt een nieuw concept opgesteld. De tweede commentaarronde verloopt via de regeringen, die op hun beurt de eigen deskundigen en wetenschappers vragen om wetenschappelijk, feitelijk commentaar te leveren. Na deze twee ronden wordt het definitieve rapport opgesteld. Alle rapporten en de daarbij behorende Technical Summaris (TS) worden volledig door de betrokken wetenschappers geschreven, zonder enige bemoeienis van politici of beleidsmakers.


Bij een IPCC rapport wordt ook een zogenaamde "Summary for Policymakers (SPM)"opgesteld. Hierover wordt een kleine week vergaderd met afgevaardigden van vele landen. Iedere uitspraak in de SPM moet consistent zijn met en onderbouwd zijn door het hoofdrapport en moet begrijpelijk en relevant zijn voor beleidsmakers. Bij de goedkeuring van de SPM wordt gestreefd naar consensus over de tekst tussen alle landendelegaties. De aanwezige hoofdauteurs hebben daarbij de taak om te bewaken dat de tekst van de SPM conform het hoofdrapport blijft. De hoofdauteurs kunnen zelf voorstellen doen om aan landencommentaren tegemoet te komen. Vanwege de betrokkenheid van de landen bij de opstelling van de SPM nemen de politici de conclusies van de wetenschappers meestal grotendeels over.[2]

Bovenstaande alinea klopt in de praktijk niet. Dikwijls zijn de conclusies in de SPM volstrekt tegenstrijdig met wat de auteurs in het hoofdrapport hebben geschreven, of oorspronkelijk hadden geschreven. Ralph B. Alexander heeft er in 2022 een rapport aan gewijd bij de GWPF: "Chinese Whispers: how climate science gets lost in translation", Global warming Policy Foundation, note 37, 1922.

Ralph Alexander, Chinese Whispers

Paul Homewood (19-10-2022) geeft een korte bespreking van het rapport:
London, 19 October -- A new paper from the Global Warming Policy Foundation reveals how sober factual information in official climate reports is steadily distorted in moving from the original text (written by scientists), to the Summary for Policymakers (written by political hacks), to the official press releases (written by public relations officials), and then to the media coverage (written by journalists).  
The paper, by physicist Dr Ralph Alexander, looks at two specific areas of the IPCC's Sixth Assessment Report: reconstructions of global temperatures over the last two millennia, and the coverage of marine heatwaves.  
Dr Alexander explains:  
"Take the global temperature reconstructions. The political hacks introduced Michael Mann's famous Hockey Stick graph into the Summary for Policymakers, even though this was not even mentioned by the scientists in the report itself. This graph is then used by the press officers to claim that current temperatures are 'unprecedented', but the scientists who wrote the original report said nothing of the sort, and indeed reported data that would contradict such a claim".  
GWPF director Dr Benny Peiser said:  
"Ralph Alexander's paper is a revelation, demonstrating beyond all reasonable doubt that the public are being failed by IPCC officials and the news media. The message is clear. You can't trust the habitual hype and exaggeration the green establishment would like you to believe on climate." 


Het volgende komt ook niet uit wikipedia:
The United Nations IPCC also publishes a research review in the form of a voluminous, occasionally-updated report on the subject of climate change, which the United Nations asserts is “authored” by approximately 600 scientists. These “authors” are not, however – as is ordinarily the custom in science – permitted power of approval the published review of which they are putative authors. They are permitted to comment on the draft text, but the final text neither conforms to nor includes many of their comments. The final text conforms instead to the United Nations objective of building support for world taxation and rationing of industrially-useful energy (bron hier).


 

Kritiek

Ondanks de zorgvuldige procedure, gesteund door de overgrote meerderheid in de betrokken wetenschapsgebieden werkzame onderzoekers, zeggen sommigen dat IPCC een politieke organisatie is, omdat het een onderdeel is van de Verenigde Naties, en dat dit conflicteert met wetenschappelijke neutraliteit.

We citeerden boven aan deze pagina al wat het IPCC zelf schrijft:
"The IPCC is an organization of governments that are members of the United Nations or WMO".

 

 

 

 

 

  misinformation

Enkele wetenschappers zijn uit het IPCC gestapt omdat volgens hen belangrijke passages om politieke redenen werden weggelaten in de eindrapportages.[3] Paul Reiter van het Institut Pasteur in Parijs heeft zijn medewerking beëindigd, nadat zijn kritische bijdragen waren genegeerd. Ook na zijn vertrek bleef het IPCC Reiter noemen als wetenschapper die de rapporten van het IPCC ondersteunde. Pas nadat Reiter dreigde met jurische stappen, werd zijn naam van de auteurslijst geschrapt van het derde assessment report (2001).[4] [5]

Het IPCC wordt door sommige wetenschappers ervan beschuldigd dat ze onzekerheden onvoldoende expliciteit maakt en extreme scenario's weglaat in zijn rapportages. Enkelen van hen concluderen daaruit dat het de gevolgen van klimaatverandering overschat en anderen juist dat het de gevolgen onderschat.[6] Met name astrofysici, geologen en paleao-ecologen zijn vaak afwijzend over het IPCC, omdat zij vinden dat er onvoldoende gebruik wordt gemaakt van inzichten uit hun vakgebieden.[7]

Dr. Lucas Bergkamp, @Bergkamp, tweet op 10-8-2019: "The IPCC seems to think that an opinion becomes science if a group of scientists endorses the opinion. They apply a postmodern concept of science".

Gebruik van IPCC resultaten
De wetenschappelijke kennis, zoals die door IPCC wordt aangeleverd, speelt mee bij de politieke besluitvorming binnen het Klimaatverdrag (UNFCCC). De partijen bij dit verdrag wegen de informatie van IPCC af tegen andere belangen en komen op grond daarvan tot afspraken over maatregelen. IPCC neemt niet deel aan deze politieke besluitvorming. Daarmee heeft het klimaatverdrag een heldere en strikte scheiding aangebracht tussen de verantwoordelijkheden van wetenschappers en die van de politici an beleidsmakers. Daarom is het van groot belang dat enerzijds de IPCC rapporten zelf geheel onder verantwoordelijkheid van wetenschappelijke auteurs worden opgesteld en dat anderzijds de Summaries for Policy Makers (SPM) voor zowel wetenschappers als beleidsmakers aanvaardbaar zijn.

ambtenaren hebben het laatste woord

"en dat anderzijds de Summaries for Policy Makers (SPM) voor zowel wetenschappers als beleidsmakers aanvaardbaar zijn".

interGOVERNMENTAL panel on climate change

(bron: gevonden op Twiter op 25-9-2018)

 

Hands up at IPCC

Organisatie
Het IPCC bestaat uit drie werkgroepen:
- Werkgroep I: fysieke principes (oorzaken)
- Werkgroep II: gevolgen, kwetsbaarheid en adaptatie (aanpassing)
- Werkgroep III: mitigatie (terugdringen van broeikasgasemissies).

Daarnaast heeft IPCC een werkgroep (National Greenhouse Gas Inventories Program) ingesteld die, op verzoek van het klimaatverdrag, methoden ontwikkelt voor het schatten van de emissie van de gassen die het broeikaseffect veroorzaken. Deze methoden worden door landen gebruikt om hun rapportages aan het klimaatverdrag en het Kyoto-protocol op te stellen. Verder publiceerde het IPCC diverse Special Reports, bijvoorbeeld over socio-economische scenario's en over CO2-afvang en opslag.

Lijst van assesment reports in diverse jaren:

IPCC
Assessment reports, AR1 t/m AR6 etc.
First (1990 en 1992)
1992 suplement.
Second = AR2(1995)
Third (2001) = TAR3
Fourth (2007)
Fifth (2013)
Sixth (2021)
UNFCCC | WMO | UNEP

Tot nu toe verschenen onder meer volgende speciale rapporten:

Aaugstus 2021: AR6, Technical report, SPM = Summary for Policy Makers, 42 p.; Het wetenschappelijke rapport komt pas uit in 1922, maar de uiterst alarmistische SPM moest natuurlijk al verspreid om de apocalyptische sfeer te scheppen voor COP26 (= de jaarlijkse Conference of the Parties), de bijeenkomst in Glasgow (UK) in november 2021.

  • Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate, (sept. 2019) 
  • Global Warming of 1.5 °C (SR15) (2018)
  • Managing the Risks of Extreme Events and Disasters to Advance Climate Change Adaptation (2012): see the Summary for policy makers
  • Renewable Energy Sources and Climate Change Mitigation (2011)
  • Carbon Dioxide Capture and Storage (2005)
  • Safeguarding the Ozone Layer and the Global Climate System (2005)
  • Methodological and Technological Issues in Technology Transfer (2000)
  • Emissions Scenarios (2000)
  • Land Use, Land-Use Change, and Forestry (2000)
  • Aviation and the Global Atmosphere (1999)
  • The Regional Impacts of Climate Change: An Assessment of Vulnerability (1997)
  • Climate Change 1994: Radiative Forcing of Climate Change and An Evaluation of the IPCC IS92 Emission Scenarios (1994)
  • IPCC Technical Guidelines for Assessing Climate Change Impacts and Adaptations (1994)
  • IOCC report on extreme events and disasters: summary for policymakers   2012: The IPCC's special report on Managing the Risks of Extreme Events and Disasters to Advance Climate Change Adaptation (2012): see the Summary for policy makers.

2018: The IPCC’s Special Report on a Global Warming of 1.5°C

IPCC Special Report on a Global Warming of 1,5 %  

The IPCC’s Special Report on a Global Warming of 1.5°C (SR1.5) was released by the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) in advance of the recent COP24 meeting in Katowice, Poland, in December 2018,

but was not adopted by the meeting due to objections by a number of governments. Lees hier waarom: Bates, J. Ray, Deficiencies in the IPCC's Special Report on 1,5 Degrees. Zie hier de pdf file, uitg. The Global Warming Policy Foundation, GWPF Briefing 36.

 

Zie voor een critische beschouwing van dit rapport:

- Watts, Anthony, REBUTTAL: IPCC SR15 Climate Change Report is Based on Faulty Premises, Wattsupwiththat.com, okt. 31, 2018



Het hierna volgende is niet uit Wikipedia !


Prof. Broekhoven (2019) zegt over de wetenschappelijk insteek van het IPCC het volgende:

"Er bestaan twee groepen klimaat theorie. Een eerste die zich baseert op menselijk CO2 als drijvende kracht van de opwarming die veel belangrijker wordt geacht dan andere natuurlijke krachten. Volgens die groep leidt die opwarming onverbiddelijk tot calamiteiten zoals het vlugge smelten van de polen, extreme weersomstandigheden en stijgende zeespiegels. Tot eind 2100 zou de verschroeiende opwarming versnellen, tenzij nu ingrijpende maatregelen worden genomen, zoals de juiste belastingen en investeringen verrichten.

De tweede groep klimaat theorie gaat uit van de zon als belangrijkste krachtbron van het leven op aarde. Ze vertrekt van de vaststelling van grote cycli van afkoeling en opwarming door de zon van plus minus 200 jaar en kortere cycli van gemiddeld 27 jaar, Volgens die groep is de afkoelingsfase van de lange termijn cyclus vermoedelijk reeds 20 jaar geleden geleidelijk ingezet.

De CO2 theorie is politiek-wetenschappelijk van oorsprong. Ze wordt  wereldwijd gepromoot door de VN en de EU door hun think tank – het IPCC (‘Intergovernmental Panel on Climate Change’). Die organisatie selecteert uit kennis en inzicht over het klimaat, die data en theorieën die passen in het CO2-raamwerk. De geselecteerde inzichten worden verheven tot een ideologie, die onder de morele norm  staat van activistische milieubewegingen zoals Greenpeace en WWF."
Bron: Broekhoven, Emile van, Met het VN-klimaatpanel naar de volgende kleine ijstijd?, Climategate.nl 8-3-2019

Onder de "klimaat-sceptici", critici van de theorie van "door mensen veroorzaakte opwarming van de aard-atmosfeer", de zgn "man made Global Warming Hypothesis", zijn heel veel "klimaat-wetenschappers".

NIPCC: Scientific Consensus-book  

Er zijn heel wat wetenschappers, die vinden dat het klimaatdebat alleen door onafhankelijke wetenschappers moet worden gevoerd en die van mening zijn dat bv. de IPCC rapporten zijn gemanipuleerd door de politiek om de resultaten te sturen naar de conclusie dat het de mensen zijn die het klimaat doen veranderen.

Daarom is er in 2005 een groep onafhankelijke wetenschappers gevormd, de NIPCC - Nongovernmental International Panel on Climate Change , die in maart 2008 hun 1e rapport hebben uitgebracht: "Nature, not Human Activity, Rules the Climate". Dit als neerslag van hun eerste workshop in 2007 in Wenen onder leiding van Dr. S. Fred Singer, emeritus hoogleraar omgevingswetenschappen aan de Universiteit van Virginia (USA), die ook redacteur was van genoemd rapport.

In 2015 verscheen hun commentaar op o.a. het IPCC-rapport-2104 in boekvorm: : "Why scientists disagree on global warming: the NIPCC report on Scientific Consensus"

PopularTechnology.net: toont (anno 2014) meerdere pagina's waarin meer dan 1350 wetenschappelijke artikelen worden genoemd, die sceptisch zijn t.a.v. de door het IPCC geponeerde stelling dat het zeer waarschijnlijk is dat de aarde opwarmt door menselijke activiteiten. Het bestaan van deze veelheid aan artikelen (ja, alle "peer-reviewed") wordt dikwijls ontkend door mensen als onze voormalige minister van milieuzaken Jacqeline Kramer (uitspraak: "De Wetenschap is er uit") en klimaatalarmist Al Gore. Naast Global Warming Deniers hebben we onder de Klimaatalarmisten dus ook "Deniers": de Ontkenners van Wetenschappers en Wetenschappelijke Artikelen, die sceptisch zijn over de veronderstelde antropogenetische opwarming der aarde.

Op deze site kun je (per 2014) wetenschappelijke artikelen vinden op onder meer de volgende gebieden:

Highlights

General
Antarctica
Arctic
Climate Sensitivity
Clouds
Coral Reefs
Deaths
Disease
Ecological
Glaciers
Greenland
Gulf Stream
Hockey Stick
Medieval Warm Period
Roman Warm Period
Ocean Acidification
Permafrost
Polar Bears
Sea Level
Species Extinctions
 

Natural Disasters
Droughts, Floods
Earthquakes
Heat Waves
Hurricanes
Storms
Tornadoes
Wildfires
---------------
Satellite Temperatures
Urban Heat Island
Weather Stations
--------------
1,500-Year Climate Cycle
CO2 Lags Temperature
Cosmic Rays
Lunar
Solar
------------
An Inconvenient Truth

Armed Conflict
Climategate
IPCC
Kyoto Protocol

 


Elsevier (Klimaat, Elsevier Speciale Editie, 2009, p. 3) stelt dat het IPCC de motor is van de "Internationale klimaatcommotie".


IPCC-standpunten en kritiek hier op:
(bron: - Pjotr's Dwarsliggers, Klacht aan Belgische Raad voor de Journalistiek over klimaatberichtgeving VRT, Climategate.nl, 3 mei 2019).

Het is al erg genoeg een begrip als ‘consensus’ als argument in een wetenschappelijk debat te willen gebruiken, maar ik zou dan toch minstens verwachten dat precies gedefinieerd wordt wat bedoeld is en waarover men meent ‘consensus’ bereikt te hebben. Dat is allerminst het geval. Ik wil in het midden laten of dat aan gewone postmoderne slordigheid ligt of dat er boos opzet in het spel is. Het IPCC beweert namelijk in zijn advies voor de politiek heel veel verschillende dingen, waarvan sommige in hun eigen meer uitvoerige rapporten tegengesproken worden. Vatten we die beweringen even samen:

1. Het klimaat warmt op.

2. CO2 zal door “broeikaseffect” aan die opwarming bijdragen.

3. De bijdrage van CO2 is aanzienlijk; waarschijnlijk meer dan de helft van de temperatuurstijging gaat daarop terug.

4. Reeds nu zijn er gevaarlijke effecten: duidelijke temperatuurstijging, versnelde stijging van de zeespiegel, smelten van de ijskappen, meer natuurrampen: stormen, overstromingen etc.

5. Het is mogelijk door mathematische modellen de toekomstige ontwikkeling van het klimaat met voldoende nauwkeurigheid te voorspellen. Die modellen zijn het aangewezen werktuig voor de besluitvorming in de politiek.

6. De wereld moet dringend maatregelen nemen om de CO2-uitstoot te beperken. Er zijn namelijk ‘tipping points’. Als die overschreden worden is er geen weg terug.

Over dit ‘pakket’ zijn de meningen zeer sterk verdeeld.

De punten 1 en 2 zijn empirisch wetenschappelijk gezekerd. Daarover bestaat dus een zeer grote consensus.

Maar van hier af is de eendracht zoek.

3 is in hoge mate speculatief en meer recent onderzoek rukt er steeds verder van weg.

4 is bewijsbaar onware drieste propaganda. De IPCC-rapporten zelf zeggen dat er hoegenaamd geen statistische basis is voor de bewering dat de temperatuursverhoging nu al tot extreem weer leidt. Die op korte termijn dreigende overstromingen zijn ook gefabriceerde fabeltjes. Over dat laatste hebben we ons in vroegere artikels al uitgesproken.

5 is een voorbeeld van hybris waarmee geen enkele ernstige wetenschapper kan instemmen. Dat zou zelfs dan nog het geval zijn als de waardeloosheid van die modellen ondertussen niet onbetwistbaar door metingen aangetoond was.

6 is bewezen onwaar: we hebben al een aantal van die ‘tipping points’ overschreden en er worden er steeds nieuwe gepresenteerd.

bron: - Pjotr's Dwarsliggers, Klacht aan Belgische Raad voor de Journalistiek over klimaatberichtgeving VRT, Climategate.nl, 3 mei 2019.



Reeds vanaf het verdrag van Tokyo zijn er gerenommeerde wetenschappers, die zich verenigden in kritiek op de zgn. CAGW-hypothese, zoals boven genoemde de toenmalige stand van wetenschap de NIPCC - Nongovernmental International Panel on Climate Change, die in maart 2008 hun 1e rapport hebben uitgebracht: "Nature, not Human Activity, Rules the Climate"

Het Heartland Institute houdt in 2023 al zijn 15e International Conference on Climate Change, waar gerennommeerde wetenschappers uit de hele wereld lezingen houden.

Heartland 15th international conference on climate change-video

Vanaf 16:25 een lezing van Patrick Moore, mede-oprichter van Greenpeace, over het klimaatnarratief versus feiten


Enkele wetenschappers zijn uit het IPCC gestapt uit onvrede met de gang van zaken.

- Paul Reiter van het Institut Pasteur in Parijs heeft zijn medewerking beëindigd, nadat zijn kritische bijdragen waren genegeerd. Ook na zijn vertrek bleef het IPCC Reiter noemen als wetenschapper die de rapporten van het IPCC ondersteunde. Pas nadat Reiter dreigde met jurische stappen, werd zijn naam van de auteurslijst geschrapt van het derde assessment report (2001). (bron: Wikipedia 24-6-2019).

- Chris Landsea, zegde zijn medewerking op aan het 4e rapport, AR4, van het IPCC, in een open brief van 17-1-2005. Voordien had hij als algemeen erkend expert op het gebied van orkanen (Eng. hurricanes) meegewerkt aan de eerdere IPCC rapporten AR2 (1995) en AR3 (2001). Landsea werd in alle IPCC rapporten ruimschoots als expert geciteerd. Maar hij had onoverkomelijke bezwaren tegen publieke uitspraken, voor de pers, van Dr. Trenberth, de Lead Author van een onderdeel van AR4 (in wording), die duidelijk strijdig waren met de toenmalige stand van wetenschap over de relatie tussen opwarming van de aardatmosfeer en de frequentie van hurricanes.

Hier volgen enkele citaten uit zijn open brief.

For the upcoming AR4, I was asked several weeks ago by the Observations chapter  Lead Author - Dr. Kevin Trenberth - to provide the writeup for Atlantic hurricanes. As I had in the past, I agreed to assist the IPCC in what I thought was to be an important, and politically-neutral determination of what is happening with our climate. ..........

It is beyond me why my colleagues would utilize the media to push an unsupported agenda that recent hurricane activity has been due to global warming. Given Dr. Trenberth’s role as the IPCC’s Lead Author responsible for preparing the text on hurricanes, his public statements so far outside of current scientific understanding led me to concern that it would be very difficult for the IPCC process to proceed objectively with regards to the assessment on hurricane activity. My view is that when people identify themselves as being associated with the IPCC and then make pronouncements far outside current scientific understandings that this will harm the credibility of climate change science and will in the longer term diminish our role in public policy..............

I personally cannot in good faith continue to contribute to a process that I view as both being motivated by pre-conceived agendas and being scientifically unsound. As the IPCC leadership has seen no wrong in Dr. Trenberth's actions and have retained him as a Lead Author for the AR4, I have decided to no longer participate in the IPCC AR4.



Schandalen
Eind 2009 en begin 2010 beginnen er een flink aantal schandalen op te duiken in de media, over bedenkelijk gedrag van enkele wetenschappers die bijdragen aan de IPCC-rapportem en over bedenkelijke fouten in die rapporten.


"Climate gate" bracht de gemoederen eind 2009 in beweging.
Computerhackers hebben een server van de gerenommeerde afdeling klimaatverandering (CRU) van de universiteit van East Anglia (UK) gekraakt en duizenden privé e-mails van Britse en Amerikaanse topwetenschappers en documenten op internet gezet in november 2009. Uit de gepubliceerde informatie zou blijken, dat sommige wetenschappers informatie over klimaatverandering hebben gemanipuleerd. Lees de details. Het hoofd van de klimaatafdeling, professor Jones moets hangende een onderzoek aftreden en ging in februari 2010 "helemaal om" wat betreft de vermeende opwarming van de aarde (zie verder hier onder op deze pagina).
 
climate gate - climate science

Enkele maanden later gaat Phil Jones helemaal "om", zo schrijft De telegraafreporter Edwin Timmer op 15-2-2010:
De opwarming van de aarde sinds 1995 is niet bijzonder en wetenschappelijk gezien niet significant. Deze opmerkelijke ontboezeming heeft afgetreden klimaatprofessor Phil Jones van de Engelse East Angla University gedaan in een interview met de BBC. Jones moest in november zijn post verlaten nadat duizenden e-mails uitlekten, waaruit bleek dat hij en zijn collega’s sjoemelden met bewijzen voor het broeikaseffect. Jones erkent nu dat de opwarmingscurves tussen 1860 en 1880, 1910-1940 en 1975 tot en met nu vrijwel identiek zijn. Ook geeft de vroegere alarmist toe dat het in de vroege middeleeuwen mogelijk net zo warm is geweest als nu. Jones’ interview is een enorme U-bocht. Jarenlang verdedigde hij de zogenaamde hockeystick die zou bewijzen dat de afgelopen jaren ongekend warm zijn geweest.

Het climayegate schandaal wordt uitgebreid beschrevn op onze webpagina's Climategate en Climategate emails

Marc Morano, is auteur van "The Politically Incorrect Guide To Climate Change", te koop bij Amazon, die hier een inhoudsopgave laat zien.
Zie ook hier voor hoofdstuk 10 van het boek: "Climategate: The UN IPCC Exposed"


Daarna volgden kleinere en grotere schandalen elkaar snel op.

Pinokkio - climate gate



Het zogenaamde smelten van de Himalaia gletsjers en de blunders van het VN klimaatbureau IPPC

Gletsjers in de Himalaya zullen echt niet in 2035 zijn gesmolten.

Het Himalaya gebergte bevat 's werelds grootste ijsmassa, na die op de Noord- en Zuidpool: ca. 12.000 km3 water. Deze voedt vele belangrijke rivieren, zoals de Ganges, de Indus en de Brahmaputra, waar honderden miljoenen mensen van afhankelijk zijn. De gletsjers bestrijken ca. 500.000 km2.

Samen met de smeltende ijskappen op de Kilimanjaro waren de verdwijnende gletsjers in de Himalaya het symbool van de door de mens veroorzaakte klimaatverandering. Nu blijkt echter dat het IPCC, het Verenigde Naties-VN-orgaan dat klimaatverandering onderzoekt, fors heeft geblunderd in haar rapport uit 2007: de bewering dat de ijsmassa's in het Aziatische gebergte in 2035 voor 80% verdwenen zullen zijn, blijkt vrijwel nergens op gebaseerd te zijn. Volgens The Times gaat het om de grootste dwaling van de VN in het klimaatonderzoek tot nu toe.

Eind 2009 meldde een wetenschapper dat de VN een fout hadden gemaakt. De gletsjers zullen niet in 2035, maar in 2350 zijn gesmolten, aldus J. Graham Cogley, een Canadese professor aan de Ontario Trent Universiteit. Hij denkt dat de VN-wetenschappers zich hebben gebaseerd op een vroeger artikel in de New Scientist en het jaar 2350 "per ongeluk" hebbben opgeschreven als 2035. Maar volgens Siemon Roosendaal (Trouw, 10-2-2010) heeft een van de auteurs toegegeven dat ze op die manier druk op de mileu-ketel wilden zetten. Men ging zelfs zover om genoemde stelling de aanduiding "90 % zeker" mee te geven in het rapport.

"The IPCC relied on three documents to arrive at 2035 as the "outer year" for shrinkage of glaciers. They are: a 2005 World Wide Fund for Nature report on glaciers; a 1996 Unesco document on hydrology; and a 1999 news report in New Scientist." Incidentally, none of these documents have been reviewed by peer professionals, which is what the IPCC is mandated to be doing.

Het IPCC beweerde tot nu toe dat de gletsjers in de Himalaya in 2035 verdwenen zouden zijn, als de mens zijn gedrag niet zou aanpassen. De wetenschappers die dit berekend zouden moeten hebben, geven nu toe dat zij hun bewering slechts baseren op een artikel in het blad New Scientist, waarin Syed Hasnain, wordt aangehaald. Het gaat om toenmalige voorzitter van de Internationale Commissie voor Sneeuw en Ijs (ICSI) Syed Hasnain, een Indiase wetenschapper, verbonden aan de Jawaharlal Nehru University in Delhi. Hasnain heeft intussen toegegeven dat zijn voorspelling niet op berekeningen is gebaseerd, maar puur op speculatie. Ook blijkt het artikel acht jaar voor het IPCC-rapport in 2007 te zijn gepubliceerd.

IPCC-lid Murari Lal, verantwoordelijk voor het hoofdstuk gletsjers, adviseert om het Himalaya-hoofdstuk te schrappen. Iin a joint statement some of the world's leading glaciologists who are also participants to the IPCC have said: "This catalogue of errors in Himalayan glaciology has caused much confusion that could have been avoided had the norms of scientific publication, including peer review and concentration upon peer-reviewed work, been respected."

Michael Zemp from the World Glacier Monitoring Service in Zurich also said the IPCC statement on Himalayan glaciers had caused "some major confusion in the media". "Under strict consideration of the IPCC rules, it should actually not have been published as it is not based on a sound scientific reference. "From a present state of knowledge it is not plausible that Himalayan glaciers are disappearing completely within the next few decades. I do not know of any scientific study that does support a complete vanishing of glaciers in the Himalayas within this century."

Bronnen:
https://news.bbc.co.uk/2/hi/8387737.stm
Elsevier.nl d.d. 17 januari 2010


Nederland ligt niet - zoals het IPCC-rapport uit 2007 schrijft - voor wel 50% onder de huidige zeespiegel.
Niet alleen Al Gore overdrijft de risico's graag. Ook het IPCC, het Klimaatpanel van de Verenigde Naties overdrijft de situatie. In hun rapport uit 2007 staat dat Nederland voor 55% onder de huidige zeespiegel ligt. Maar dat is 26%. Nog eens 29% van ons land loopt gevaar te overstromen als de rivieren massal buiten hun oevers treden, maar dat staat niet zo in het IPCC-rapport (bron: FD, 5-2-2010).
Lees hier meer over overstromingsgevaren in Nederland.


De veronderstelde stijging van de temperatuur op aarde lijkt voor een belangrijk deel te wijten aan een drastische vermindering van het aantal meetpunten. Dat vooral in de buurt van de Noord- en Zuidpool.

Dit alles is voor cartoonist Gerrit de Jager aanleiding om in het FD van 6-2-2010 een vergelijking te trekken met de Club van Rome, die in de jaren '70 zoveel commotie veroorzaakte vanwege de vermeende grenzen aan de groei vanwege veronderstelde grondstoffentekorten die onze wereld al snel zwaar zouden treffen. Zie voor details onze webpagina over klimaatalarmisme.

cartoon Gerrit de Jager==


Landbouw in Afrika
En weer is een onjuistheid ontdekt in een klimaatrapport. In het IPCC-rapport van 2007 staat dat de opbrengst van de Afrikaanse landbouw de helft lager kan zijn in 2020. Deze voorspelling is gebaseerd op een rapport, dat nooit in de officiële wetenschappelijke literatuur is gepubliceerd. De gerenommeerde Amerikaanse landbouwdeskundige en hoogleraar Chris Field zegt in de Britse krant Sunday Times dat de voorspelling niet te onderbouwen is. Die is afkomstig uit een rapport dat de Marokkaanse landbouwdeskundige Ali Agoumi schreef voor een Canadese denktank, the International Institute for Sustainable Development. Agoumi zegt zich te baseren op schattingen van ambtenaren uit Marokko, Tunesië en Algerije. Deze schattingen zijn echter niet gepubliceerd.

Nog pijnlijker:
In zekere zin is deze onthulling nog pijnlijker voor het aanzien van de IPCC-rapporten dan de onjuiste voorspelling over de in 2035 gesmolten gletsjers van het IPCC. Die is namelijk nooit in de samenvatting voor beleidsmakers terecht gekomen maar de voorspelling over een in 2020 met de helft afgenomen opbrengst van de Afrikaanse landbouw wel. Zowel IPCC-chef Rajendra Pachauri en VN-baas Ban Ki-moon hebben er bovendien in toespraken aan gerefereerd. Minister Jacqueline Cramer (PvdA, Milieu) heeft vorige week gezegd tegen de Nederlandse onderzoekers die betrokken zijn bij het IPCC dat ze geen enkele fout meer zal accepteren. Bron: Simon Rozendaal in Elsevier.nl d.d. 7 februari 2010.

In internationale opiniepeilingen van de VN is ‘klimaat’ afgezakt naar de laatste plaats van de ‘problemen’ waarover de mensen zich zorgen ma n (bron: Hans Labohm op climategate.nl d.d. 19-11-2016)


 

 


Opwarming van de zee

SERIOUS ERRORS IN IPCC OCEAN REPORT REVEALED

The Global Warming Policy Foundation (GWPF) has called on the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) to correct serious errors in its recent Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate.

In a letter to the IPCC on 11-10-2019, Dr Benny Peiser, the GWPF’s director, has highlighted a number of errors and misinterpretations in the IPCC’s report which are based, to a significant degree, on a flawed study which was recently retracted.

In his letter, Dr Peiser points out that the IPCC’s overall conclusion on ocean heat uptake 

“is based to a significant degree on a paper by Cheng et al. (2019) which itself relies on a flawed estimate by Resplandy et al. (2018). An authors’ correction of this paper and its ocean heat uptake estimate was under review for nearly a year, but in the end Nature requested that the paper be retracted (Retraction Note, 2019). 

"While the [IPCC’s] conclusion that the rate of ocean heat uptake has increased in recent years may probably be right, the evidence you cite for there being ‘high confidence’ and ‘high agreement’ is rather doubtful due to yourinclusion of flawed evidence of the retracted paper by Resplandy et al. (2018).”

What is more, there is also doubt about the IPCC’s conclusion that ocean heat uptake has been accelerating in recent years. According to its own report the overall ocean heat uptake between 0-2000 m was nearly 10% higher over 1993-2017 than over the second half of that period, 2005-2017, suggesting that OHU may have been declining slightly rather than accelerating over the last 25 years.

In light of these flaws, the GWPF is calling on the IPCC to correct the evident errors and reduce its confidence rating accordingly.

Bronnen:
- Serious errors in IPCC ocean report revealed, Press Release, Global Warming Policy Foundation, 11-10-2019
- Special Report on the Ocean and Cryosphere in a Changing Climate, IPCC, sept. 2019) 



Op 13-2-2010 meldt het FD dat Nederlanders zich al minder zorgen maken over het milieu dan enkele maanden geleden. De schandalen bij het IPCC zouden daar debet aan zijn. Maar ik denk ook wel de inmiddels ongebruikelijk lange periode van vorst en sneeuw, die dan al weer bijna 2 maanden duurt.
Cartoonist Erik Varekamp beeldt het veranderende sentiment krachtig uit:

 

klik op foto voor vergroting ---->


Henk Varekamp: Goede Raad

We are now at the point in the age of global warming hysteria where the IPCC global warming theory has crashed into the hard reality of observations. Roy Spencer 
(Gevonden op climategate.nl van 5-7-2017)

Ook politici beginnen zich nu achter de oren te krabben. Zo vraagt Helma Neppérus van de VVD zich in het FD van 13-2-2010 af of de commissie Veerman de plannen voor verdere dijkverzwaring nog wel moet baseren op het meest vergaande scenario van het IPCC. De vraag is o.a. of je nou 60, 80 of 100 miljard Euro moet gaan besteden en dat moet liever niet op basis van gekleurde IPCC-rapporten, alsdus Neppérus.


Nog veel te onderzoeken voor betrouwbaar klimaatmodel
door Fred de Koning, em. hoogleraar bestuurlijke informatieverzorging in het Financieel Dagblad (FD) van 9-3-2017
(onderstrepingen van de redactie van milieuzaken)

In het FD van 25 februari maakt Guus Berkhout zich terecht zorgen over de eenzijdigheid van het klimaatdebat. Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) duldt weinig of geen tegenspraak, in strijd met de goede wetenschappelijke traditie dat uitspraken van onderzoekers slechts als hypothesen beschouwd worden. Andere onderzoekers zijn genoodzaakt deze uitspraken kritisch te onderzoeken en waar mogelijk te vervangen door betere verklaringen van de werkelijkheid. Voor een jonge wetenschap als de klimatologie is het desastreus om deze regels, van wetenschapsfilosoof Karl Popper, niet over te nemen.
De stelling dat CO2 de boosdoener is wordt onderbouwd met een correlatie tussen de gemeten temperatuur op aarde en de concentratie CO2 in de atmosfeer. Een correlatie is echter nog geen causaal verband. Wat is oorzaak en wat is gevolg? Uit onderzoek naar ijskernen op Antarctica is de conclusie te trekken dat de stijging van de concentratie CO2 achter loopt op de temperatuurstijging.
Er zijn andere factoren die de gemeten opwarming kunnen verklaren. Wellicht zijn wij nog herstellende van de kleine ijstijd uit 17e eeuw of zijn er kosmische invloeden. Wellicht zijn er andere broeikasgassen die een rol spelen bij de opwarming, bijvoorbeeld waterdamp, al dan niet in de vorm van ijskristallen.

Kortom, er is nog veel te onderzoeken, voordat wij echt goed zicht krijgen op het hoe en waarom van de gesignaleerde temperatuurstijgingen in de laatste decennia. De basis om uiterst kostbare maatregelen te nemen, zoals het vol zetten van de Noordzee met windmolens, lijkt daarvoor veel te fragiel. Bovendien wordt door alle aandacht voor de ‘War on CO2’, zoals Berkhout de benadering door het IPCC noemt, veel minder aandacht besteed aan andere milieuproblemen, zoals (ultra)fijnstof, roet en stikstofdioxide.

fijnstof en ultra fijnstof
Hein de Kort (in het FD) : klik op de cartoon voor een vergroting en hier voor zijn website.


Het IPCC zwakt haar alarmistische voorspellingen steeds verder af door "voortschrijdend inzicht".

Zeespiegelstijging:

In elk geval past het IPCC haar voorspellingen over de zeespiegelstijging met elk rapport naar beneden toe bij. Zie de figuur hier onder. Klik op de figuur voor een vergroting.

IPCC-voorspellingen van de zeespiegelstijging dalen met elk nieuw rapport....

Frans Dijkstra legt hier uit hoe dat precies zit met die - in elk volgend rapport - dalende voorspellingen:


Citaten:

pseuklimaatwetenschap is dowetenschap

- Rest assured, the climate catastrophe is coming and things are more urgent than ever. Don’t let any skeptic tell you otherwise, as they only want to spread some damn optimism about the future (Pierre Gosselin, Notrickszone.com ).

- We cannot absolutely prove that those are in error who tell us that society has reached a turning point, that we have seen our best days. But so said all before us, and with just as much apparent reason (Thomas B. Macaulay; gevonden op Climatgate.nl).

- It’s easier to fool people than to convince them that they have been fooled.

- You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time (Abraham Lincoln).

- Het VN-klimaatpanel (IPCC) zelf erkend:
"The climate system is a coupled non–linear chaotic system, and therefore the long-term prediction of future climate states is not possible".
Maar deze constatering heeft hen er niet van kunnen weerhouden om toch uitspraken over de toekomstige klimaatontwikkeling te doen.
(bron: Hans Labohm op Climategate.nl van 14-12-2018.

Roy Spencer: " Very little research has ever been funded to search for natural mechanisms of warming...it has simply been assumed that global warming is manmade."

Arthur Conan Doyle


Voetnoten en Bronnen
- Mandate IPCKlimaatportaal over de SPM
- Bijvoorbeeld Chris Landsea.
-
Paul Reiter, in een verklaring in The Great Global Warming Swindle
-
Een rapport van het Britse Hogerhuis noemt echter Reiters argumentatie niet overtuigend en beschuldigt hem van selectief citeren, onder andere van achterhaalde bronnen.
- Pearce, Fred (2007). De laatste generatie, Van Arkel.
- In Nederland bijvoorbeeld Salomon Kroonenberg, Thijs van Kolfschoten en Bas van Geel.

Verdere literatuur:
- Broekhoven, Emile van, Met het VN-klimaatpanel naar de volgende kleine ijstijd?, Climategate.nl 8-3-2019
-
Connolly, Ronan, How the IPCC created a scientific consensus on global warming, Climatechangedispatch.com, 29-1-2019
- Labohm, Hans (2007),What is wrong with te IPCC?, SPPI - Science & Public Policy Institute (Science based policy for a better world), 2007.
- Labohm, Hans (2020), Wat is er mis met het VN-klimaatpanel?, Climategate, 24-3-2020.
- Meeus, Ferdinand, Wie controleert het VN-klimaatpanel? (Deel I), Climategate.nl, 8-10-2019.
- Meeus, Ferdinand, Wie controleert het VN-klimaatpanel? (Deel II), Climategate.nl, 9-10-2019.
- Meeus, Ferdinand, Wie controleert het VN-klimaatpanel? Groepsdenken en weren van alternatieve theorieën, OpinieZ, 8-10-2020
- Pjotrs Dwarsliggers, Het klimaatdebat: de rol van de actoren en hun verantwoordelijkheid, Nieuwsbrief nr. 109, 5-9-2019
- Pjotrs Dwarsliggers, Klimaatberichtgeving: over de rol van de belangrijkste actoren en hun verantwoordelijkheid, Climategate 7-9-2019 
- Schukken, Folkert, Een laagdrempelig overzicht van de klimaat"problematiek", Climategate, 16-5-2020.


climate scientists for lunch


U bent hier: inhoudsopgave - klimaatverandering - IPCC
Google
 
Web www.hugovandermolen.nl

Deze website is een activiteit van dr. Hugo van an der Molen , Copyright 2007 e.v.

Mail ons uw commentaar, aanvullingenen en correcties !

en Facebook of Linkedin