weer en klimaat-2: feiten, getallen en opinies

U bent hier: inhoudsopgave - atmosfeer - weer, klimaat en religie
(update 29-1-2025; ontbrekende grafieken en bronvermeldingen worden nog toegevoegd)

In het jaar 1703, midden in de Kleine IJstijd, werd Engeland getroffen door de ergste storm in haar geschiedenis. 10.000 zeelieden verloren hun leven, 400 windmolens gingen verloren en in heel Engeland lagen platgeslagen bossen.

De Kerk van Engeland verklaarde dat het Gods wraak was, uiteraard op het zondige volk.

In alle culturen werden altijd al goden verantwoordelijk gesteld voor allerlei soorten weer.

Het gewenste weer probeerde men af te smeken door gebeden en offerandes, tot mensenoffers aan toe..

(Hindoepriesters voeren in de Indiase stad Hyderabad rituelen uit tijdens hun bedes om regen (FD, 24-7-2008))

Weer is iets wat je vandaag ziet en voelt: temperatuur, neerslag, wind, bewolking, luchtvochtigheid en luchtdruk.

Klimaat is in die definitie niets anders dan een statistische methode om het gemiddelde weer te beschrijven.

Klimaat kan dus niet, zoals een wrekende God, extreem weer veroorzaken. Klimaat is een beschrijving van het weer, geen veroorzaker van het weer;

Klimaatverandering is dus niets anders dan een héél langzame verschuiving van het 30-jaar gemiddelde van het weer.

Maar zulke grafieken zie je zelden of nooit. Gegevens ontbreken vaak en het beweegt te langzaam voor fraaie krantenkoppen. Het zal haast niemand boeien.
(Wellicht is dat de reden dat sommige klimaat-alarmistische instellingen de definitie van klimaat willen inkorten tot 10 jaar).

We schrijven liever over extreem weer en natuurrampen en zeggen dat het komt door klimaatverandering.

Voor de overheid is dat fijner dan te moeten erkennen dat natuur- en waterbeheer soms schromelijk te kort schieten, evenals waarschuwingssystemen. Zie b.v. hier.

Toch is er altijd klimaatverandering, al gaat dat langzaam. Klimaatverandering is de norm!

Hoe dat komt hangt af van vele tientallen factoren, waaronder die in onderstaande tabel..

Weer en klimaat worden veroorzaakt door het systeem aarde, o.a. haar bewegingen, ook ten opzichte van de zon en de maan, de winden die ontstaan door temperatuurverschillen, en zeestromingen die warmte over de wereld transporteren. Een publieksvriendelijke beschrijving van dat alles, met vele illustraties, is gepubliceerd door dwarsliggers.eu, 28-1-2025.

Dat politici en alarmistische wetenschappers voor het gemak de CO2-concentratie als zgn. "thermostaatknop" voor weer en klimaat hebben aangewezen, lijkt wetenschappelijk gezien gewoon van de zotte.

Klimaat is ook onderhevig aan een groot aantal cyclische factoren, zowel op aarde als in het heelal. Cycli met een kortere of langere duur, die elkaar soms versterken, soms juist dempen. Die duur kan variëren van de 4 seizoenen, jaarlijks, enkele jaren, 11, 30 of 60 jaar, duizend jaar en, zoals de ijstijdencyclus, wel ca. 100.000 jaar.

Onderstaande grafiek toont veranderingen in aardse temperatuur gedurende de laatste ca. 400.000 jaar:

De getoonde ijstijdencyclus is gebasserd op ijskernen-onderzoek op Antarctica. Links op de grafiek is het heden en rechts is het ca. 400.000 jaar geleden.

Wat in deze grafiek opvalt is dat CO2-concentraties niet de temperatuur volgen in de tijd, maar na-ijlen op temperatuurveranderingen. Dat naijlen is op deze grafiek moeilijk te zien, maar het betreft ..... - ..... jaar (bron:.....).
De conclusie is dat CO2 geen temperatuurstijging geeft, maar dat temperatuurstijging met vertraging een hgere CO2-concentratie veroorzaakt. Dat geldt niet alleen voor geologische tijdperken, maar is ook gevonden in analyses van b.v. de laatste 100 jaar (bron:.....)

Dit ontkracht het gangbare idee in politieke en alarmistich wetenschapskringen dat CO2 de temperatuur doet verhogen. Het is net andersom ! Dat betekent dat het gangbare klimaatbeleid, het 'net-zero"-beleid en pogingen CO2 in de grond op te bergen, volkomen zinloos zijn en de wereld nodeloos verarmen met kostbare en zinloze "klimaat-maatregelen".

Erger dan dat: zonder kunstmest op basis van gas zal de wereld-voedselvoorziening terugvallen tot een rampzalig laag nieveau (Lindzen, Happer en Koonin, 2023)

Er bestaat al heel lang ook een andere definitie van klimaat, waarmee wij op school al kennis maakten: de klimaatclassificatie van Köppen-Geiger.
Planten vormden een belangrijk onderdeel in de onderzoeken van Köppen, die zich afvroeg waarom bepaalde planten ergens wel of niet leefden. Köppen kwam erachter dat dit te maken had met neerslag en temperatuurverschillen. Geiger heeft de classificatie later verfijnd.

Hun klimaat-classificatie besloeg de hele wereld, eerst vrij grof, maar daarbinnen steeds verfijnder.

Ik verwacht niet dat daar veel verandering in zal optreden voor de volgende ijstijd begint. Binnen het klimaatsysteem van Köppen nauwelijks of geen klimaatverandering dus!

Maar dat wil niet zeggen dat binnen zo'n klimaatgebied van Köppen geen verschillen zijn of kunnen ontstaan in termen van de 30-jarige klimaatdefinitie.
Zelfs in ons land. Zo is het in Eelde (Dr.) gemiddeld ruim 1 graad Celsius kouder dan in Maastricht of Vlissingen. En in de Sahel b.v. schuift de woestijn op naar het noorden wegens meer regenval (Lindzen, Happer en Koonin, 1923).

Hoewel vele politici en alarmistische wetenschappers beweren van wel is er geen wetenschappelijk bewijs dat extreem weer tegenwoordig vaker voorkomt dan vroeger. Zie Lindzen e.a., 1923. Zie b.v. ook deze video.

Dat men dat denkt komt o.a. omdat mensen lijden aan klimaat-amnesie, een gebrekkig geheugen voor het vroegere klimaat.

In Nederland zouden we daar geen last van hoeven hebben als we maar wilden lezen in het schitterende vuistdikke boek "Extreem weer!" van KNMI-medewerker Buisman (2011), waarin hij een schets geeft van Extreem weer in Nederland gedurende de laatste 1000 jaar.

Hier vind u ook originele Nederlandse temperatuurgrafieken van de eerste helft van de 20e eeuw, die in 2016 door het KNMI zijn "gehomogeniseerd", wat wil zeggen: qua temperatuur verlaagd, Alle temperaturen tot 1951 werden iets verlaagd (met 0,2 tot wel 1,8 graden), maar dagen boven de 27 graden alle met wel tot 1,9 graden, om ze maar onder de 30 te krijgen.! Van het aantal hittegolven in de periode 1906-1951, dat waren er 23, bleven daar door de correcties nog maar 6 van over. Zo krijg je wel opwarming van de aarde na 1951 !

Onderzoeker Brandsma van het KNMI, die de homogenisatie heeft uitgevoerd, schrijft: “Bekende problemen zoals de neerwaartse sprong in Tx rond 1950 in De Bilt en het relatief hoge aantal hittegolven in de eerste helft van de 20ste eeuw (...) zijn hiermee verleden tijd.” (Bron: Meteorologica, 2016-4, pag. 4).

Kortom: hocus pokus Pilatus pas, het KNMI maakt dat het klimaat de eerste helft van de 20e eeuw koeler was. En dat past dan natuurlijk uitstekend in het alarmistische streven om maar te bewijzen dat Nederland de laatste 100 jaar verontrustend opwarmt. Het "Ministerie van Waarheid", in George Orwell's boek 1984, had het niet beter kunnen bedenken !

CO2 is een zgn. "sporengas", er zit in de atmosfeer slechts 0,04% oftewel 420 deeltjes per miljoen.

Toch is dat beetje CO2 super belangrijk: zonder CO2 geen leven op aarde. Onder de 150 deeltjes per miljoen sterven de meeste planten en dus ook de meeste dieren.

Vlak na de laatste ijstijd was het CO2-niveau nog maar 180 deeltjes per miljoen, gevaarlijk dicht bij de kritische grens van 150.

De huidige menselijke CO-2-uitstoot brengt ons verder verwijderd van dat kritiek lage niveau. Wellicht de enige reden om het huidige tijdperk te bestempelen als het Antropoceen: de redding van de bijna stervende planten- en dierenwereld, zoals we die sinds de laatste ijstijd kennen, die ons bijna fataal was geworden. Door menselijk handelen komt de lang geleden (o.a. in olie, gas en krijtrotsen opgeslokte) CO2 eindelijk weer terug in de atmosfeer, waar het de planeet eindelijk weer extra doet groeien en bloeien (bron: Patrick Moore).

De atmosfeer zorgt er voor- zo is de gangbare opinie - dat de aardetemperatuur niet ca. – 18 graden maar ca. ca. + 15 graden Celsius is (100 m. boven de grond). Dat scheelt dus ca. 33 graden.

Dat danken we aan zgn. broeikasgassen, waarvan waterdamp, oftewel luchtvochtigheid, verreweg de belangrijkste is: volgens meerdere wetenschappers ongeveer 95% van het broeikaseffect, zoals zichtbaar in onderstaande figuur, de lichtblauwe balk water vapour = waterdamp (bron hier.......).

CO2 is ook een broeikasgas, maar slechts effectief (ten opzichet van wat waterdamp al doet) in 2 heel kleine stukjes ( .... en .....) van de grote warme infrarode bandbreedte die de aarde uitstraalt, wat in bovenstaande grafiek te zien is in de bruine balk Carbon Dioxide = CO2.

De eerste 20 deeltjes per miljoen CO2 hebben een sterk opwarmend effect op de atmosfeer, maar dat wordt sterk minder naarmate de concentratie toeneemt. Dat noemt men in de natuurkunde het verzadigingseffect. In de praktijk betekent dit dat een toename van de CO2-concentraties nog maar nauwelijks een relevante temperatuurstijging veroorzaakt.

Dit wordt getoond in onderstaande grafiek met op de horizontale as de hoeveelheid CO2 en op de verticale as het aantal graden Celcius opwarming.

Boven het huidige niveau van 420 deeltjes per miljoen is het opwarmend effect dus nog maar heel gering aanwezig en beslist geen reden tot zorg voor een door CO2-uitstoot "brandende aarde", zoals sommige politici, zoals b.v. VN-baas en "klima-clown" Guterres, en de meeste media ons willen doen geloven.

Waterdamp, (luchtvochtigheid en wolken), is verreweg het belangrijkste broeikasgas. Volgens velen wel 95% van het broeikas-effect (bron: .....).
Waterdamp houdt de opstijgende warme infrarode stralen van de aarde het beste "tegen", over bijna de gehele bandbreedte van uitgaande infrarode straling. Dat is zichtbaar in het lichtblauwe gedeelte van de stralingsgrafiek hier boven.
Overigens zit er boven op de atmosfeer geen glazen dak, die de warmte-opstijging sterk blokkeert, zoals in een broeikas. De term broeikasgas is dus verwarrend.

De atmosfeer-temperatuur is ongelijk verdeeld.
Heel erg koud op het grote continent Antarctica: (tot gem. wel ca. - 63 graden Celsius in juli - sept., met pieken tot -93 graden) en ook op Arctica, het Noordpoolgebied.
In de tropen is het dag en nacht heel warm.
En in woestijngebieden is het overdag heel heet en 's nachts vrij koud.

Je kunt je afvragen hoe het mogelijk zou zijn om tot een juist wereldgemiddelde te komen en wat - gezien de vreselijk slechte en onbetrouwbare meetmethoden - de zin daarvan überhaupt zou zijn. Maar sinds 1979 is zo'n wereldmeting toch op een consistente en betrouwbare manier mogelijk geworden met behulp van satellieten. De temperatuurmetingen (100 m boven de grond ?) worden - zoals in de grafiek hier onder - regelmatig gepubliceerd door Roy Spencer: de aarde warmt op. De grote vraag is waarom.

CO2 is ook een 'groeigas". De kwekers in het Westland kopen CO2 in van de Rotterdamse industrie en verhogen de CO2-concentratie in hun kassen tot vaak ca. 800 - 1200 deeltjes per miljoen, opdat de tomaten, sla en andere gewassen beter groeien. Maar ook buiten de kassen heeft de toegenomen CO2-concentratie in de lucht een sterk bemestingseffect, wat positief is voor de wereldvoedselvoorziening (bron).

Dat komt omdat planten groeien door zgn. fotosynthese: ze halen CO2 uit de lucht, water uit de grond en maken daar, met energie uit zonlicht, suikers en andere bouwstoffen van om te groeien. Dat geldt voor heel veel voedselgewassen en bomen (bron: ....).

Een toename van CO2 in de atmosfeer heeft niet alleen een positieve invloed op de plantengroei, maar zorgt er ook voor dat planten minder openingen in hun blad (huidmondjes) nodig hebben om voldoende CO2 op te vangen. Maar daardoor ademen ze ook minder vocht uit, zodat ze beter gaan gedijen in drogere omstandigheden, wat goed is voor de landbouw in droge gebieden. (bron)

Sinds satellietmetingen in 1982 begonnen, blijkt dat de aarde sterk vergroent, zowel door CO2- als temperatuurtoename in de verhouding respectievelijk ca. 70% en 30% (bron: .....).
Wereldwijd is het bladoppervlak sinds 1982 vergroot met een gebied gelijk aan dat van de Verenigde Staten. (bron: .....).

De wereld wordt groener door toename van CO2: klik op de kaart voor een vergroting
Zie hier voor verdere uitleg van deze grafiek die komt uit onderzoek van Zhu et al. (2016)

De Sahel is de laatste tijd veel groener geworden, heel iets anders dan de claim dat de woestijn zou opruktken
20.000 km2 ten zuiden van de Sahara is nu vergroend. (bron:............)

Desalniettemin, de aarde vergroent in grote gebieden, maar verbruint ook in andere gebieden, dat alles met een verhouding van respectievelijk 5 tot 1 (bron: .....).

Sinds de laatste ijstijd, zijn er in diverse gebieden periodiek grote culturen ontstaan met een hoge mate van beschaving.
Die beschavingen ontstonden en bestonden altijd in relatief warme perioden. Ze verdwenen als het in zo'n gebied veel kouder werd.

Er worden sinds 5000 jaar voor Chr. drie grote opwarmingsperiodes onderkend, die elk wel 3 tot 7 eeuwen hebben geduurd, afgewisseld met naargeestige koudere periodes van lange duur.

Men neemt aan dat die drie langdurig warme perioden zeker zo warm en vaak warmer waren dan de aardatmosfeer tegenwoordig, de...., de,.... en de laatste periode,

het zgn. Middeleeuws Klimaatoptimum (850-1250), (bron: .....).

De 13e eeuw staat bekend als de “eeuw van de kathedralen”, waarin reusachtige Gotische kathedralen werden gebouwd, waaronder de Notre Dame in Parijs, gedurende 1163 - 1345, een teken van grote welvaart.

De Vikingen stichtten kolonies op Groenland..........en in scandinavië werden gewassen verbouwd, die nu alleen in warmere streken voorkomen (bron:....). Het klimaat veranderde. Zoals eerder gezegd, niet als oorzaak, maar als feiteljke statistische beschrijving van langdurig weersveranderingen.

Daarna begon de zgn. Kleine IJstijd (1250-1850).
Het leven werd steeds moeilijker: koude, langdurige vorst en veel regen teisterden de bevolking. Misoogsten kwamen steeds vaker voor. Plagen en epidemieën deden soms een derde tot 90% van een bevolking sterven (bron.....).

Buisman (2011, p. ......) verhaalt van mensen die ’s nachts in hun bed doodvroren.

Het hoeft dan niet te verwonderen dat ook nu nog het aantal "klimaatdoden" door koude minstens 10 keer zo groot is als dat door hitte. Ook in West-Europa. In sommige onderzoeken vindt men soms wel een factor 20 tot 50.

Het is op zijn minst merkwaardig dat de politiek en media wel aandacht geven aan hitte-doden, maar niet aan 10 tot 50 x zo veel koude-doden.

In Amerika gaat het om een factor 25. Onlangs (2024) werd bekend dat het aantal koude-gerelateerde doden in de USA sinds 1999 ruim verdubbeld is, waarschijnlijk door een mix van meer koud weer, toegenomen dakloosheid en energie-armoede, die door de "groene politiek" onder resident Biden toeneemt, net als in West-Europa (bron: .....). Klimaat-alarmisten hebben bedacht dat dit alles komt door opwarming van de aardatmosfeer (sic !).

Als alle weerstypen verklaard worden door één theorie, dan is dat het bewijs dat die theorie slechts pseudowetenschap betreft.

In de Kleine IJstijd kreeg niet alleen God de schuld voor misoogsten en ziekteplagen, maar vooral ook de heksen. Van de 15e tot de 17e eeuw zijn in Europa en de U.S.A. tienduizenden zgn. heksen op de brandstapel gezet of opgehangen.
In de loop der tijd correleerde dat met hoe koud het was (Wrightstone, 2024, p. ....).
Rechtenstudenten lazen in hun opleiding handboeken (bron....) om heksen te kunnen herkennen, desnoods proefondervindelijk. Zowel in Amerika als in Europa.
Dat was “pure wetenschap”, ook in Harvard University. USA).

De parrallel met onze hedendaagse rechters dringt zich op. Die lijken recentelijk in diverse vonnissen klakkeloos aan te nemen dat CO2-uitstoot "gevaarlijke klimaatverandering" zou veroorzaken en daarmee strijdig met de rechten van de mens. De rechter als Klimaat Kardinaal. Eric Ypma is van oordeel: "Rechters hebben geen wetenschappelijk training gehad en zelfs de hoogste rechters zijn niet in staat om pseudo-wetenschap van wetenschap te onderscheiden, maar zij steunden wel de ongekozen activistische klimaatclubjes, die van het Nederlandse volk geen enkel mandaat hebben gekregen en ook geen enkele verantwoording schuldig zijn."

Bij het roemruchte proces van Urgenda tegen Shell maakten de beroemde natuurkundigen en stralingsdeskundigen, de hoogleraren Lindzen, Happer en Koonin, in 2023 in een pleitnota van 25 pagina's, duidelijk dat de visie van de rechters, op de rol van fossiele brandstoffen, volstrekt strijdig is met de onderzoeksgegevens volgens de zgn. "wetenschappelijke methode", die gebaseerd is op herhaalbare observaties, metingen en experimenten op lange en korte termijn.

Deze rechters gaan af op opinies van het VN-klimaatbureau IPCC, het Intergovernmental Panel on Climate Change. Lindzen e.a. tonen in detail, en aan de hand van de IPCC-doelstellingen en procedures, aan dat dit een politieke organisatie is, waarvan de onderzoeksrapporten alsmede hun politiek bepaalde Samenvattingen voor Beleidsmakers niet mogen dienen als zou het zuivere wetenschap betreffen, wat de Haagse rechters wel doen.

Na het allerergste temperatuur-dieptepunt tijdens het zgn. Maunder Minimum (ca. 1645-1725) veerde de temperatuur gelukkig weer een beetje op uit de Kleine IJstijd. Dat gebeurt al sinds ca. 1720, dus niet pas sinds “het zgn. begin van de industriële revolutie (1850)” bron: ....) . Maar in de 18e eeuw was er nauwelijks CO2-uitstoot door menselijk handelen, vergelijkbaar met wat er na ca. 1950 is uitgestoten.

De mensheid zondigt bij elke ademtocht: we ademen 0,04% CO2 in, maar ademen 100 x zoveel CO2 uit: 4 %.

Gelukkig mogen we onze zonden ook nu weer afkopen. Een absoluut superieur verdienmodel dat in de Katholieke kerk al werd gehanteerd in de vorm van de "aflaat". De St. Pieterskerk te Rome en de Dom van Utrecht zijn er van gebouwd.

En zoals de "aflaat" vroeger in de Katholieke Kerk functioneerde (het meest ultieme verdienmodel in de historie van de mensheid: geen investeringen maar het verkopen van een illusie en bakken met binnenkomend geld), hebben we nu CO2-belasting; 2 systemen voor het rondpompen van enorme bedragen aan zgn. "CO2-credits", een verplicht systeem voor de grote CO2-uitstotende industrieën en een vrijwillig systeem waarmee allerlei instanties, bedrijven en burgers hun "CO2-schuld" kunnen afkopen (bron.....). Geniaal !

Vroeger kon men betalen voor een aflaat, met welke gelden o.a. kerken en kathedralen werden gebouwd, zo fraai en vol van kunst, dat we er al eeuwen van genieten. Tegenwoordig betalen we zgn. CO2-compensatiegelden als we CO2 uitstoten, zowel bedrijven als particulieren. Daarvan bouwen we landschapontsierende windmolenparken, die het leven van mens en dier verzieken (bron hier). Ook leggen we te land en in het water zonnepaneelvelden aan, ook al geen aanwinst voor de natuur. En in tegenstelling tot de fraaie kerken en kathedralen, zullen de generaties na ons zich afvragen wat te doen met de niet of slecht te recyclen afgedankte rotorbladen en zonnepanelen, met de 600 ton wegende kolossen van staal en beton waarin die molens zijn gegoten in de grond. En met de schuldenberg (hierr het cartoon) die we onze nazaten nalieten om dat allemaal te betalen.

Vroeger ook al niet: toen was er belasting op licht en lucht. Een soort CO2-belasting "avant la lettre"

Ooit werd er in Engeland (vanaf 1696) en Nederland (vanaf 1805) belasting geheven op zonlicht, de zgn. raamnbelasting. Critici noemden de vensterbelasting een belasting op licht en lucht. Het resultaat was dat arbeiders gehuisvest werden in woonkazernes waar nauwelijks ramen waren en dus weinig zonlicht binnen kwam. Het gebrek aan
ventilatie en licht leidde tot gezondheidsklachten. Toen die belasting werd opgeheven was de opluchting groot.

Buisman, J. (2011), Extreem Weer !, een canon van Weergaloze Winters & Zinderende Zomers, Hagel en Hozen, Stormen en Watersnoden, Uitg. Van Wijnen - Franeker, 576 p. met vele illustraties en tabellen in kleur, ISBN: 978 905 194 35 80.

Lindzen, Richard, Happer, William and Koonin, Steven, Expert Opinion prepared for Foundation "Environment and Man (Stichting Milieu en Mens, M&M), CO2-Coalition, 30-11-2023.

Wrightstone, Gregory (2024), Een welkome opwarming; Hoe een bescheiden opwarming en meer CO2 de mensheid ten goede komen, Uitg. Succesboeken.nl, 2024, ISBN 9789 49 266 5812