Raymond Peil in Opiniez, 26 april 2024
Rechtszaken vanwege ‘het klimaat’ om snellere vermindering van de CO?-uitstoot te bereiken komen steeds vaker voor. De klimaatactivisten, gesteund door ngo’s, boeken daarbij successen dankzij rechters, die ‘mensenrechten’ steeds verder oprekken. De scheiding der machten erodeert als rechters politieke vonnissen vellen, zoals in het recente hoger beroep tegen Shell. Zo wordt een klimaatdictatuur dominant in recht en rechtspraak en de burger betaalt de prijs.
De klimaatrechtszaken rijgen zich in rap tempo aaneen de afgelopen jaren. Milieudefensie zit achter ING aan als “de bankier van de klimaatcrisis” en bereikte ook dat Shell de CO2-uitstoot moet verminderen. Urgenda kreeg bij de Hoge Raad voor elkaar dat Nederland minder CO2 dient uit te stoten en is van plan schadevergoeding van de staat te eisen. Greenpeace wil in een rechtszaak tegen de staat een strenger stikstofbeleid afdwingen. En het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, EHRM in Straatsburg – speelbal van Soros-adepten – deed er onlangs een schepje bovenop door te bepalen dat een groep Zwitserse vrouwen recht heeft op betere bescherming van de overheid tegen klimaatverandering, en verzon er aldus doodleuk een nieuw mensenrecht bij.
Lees hier het hele artikel, of hier.
De zaak van Milieudefensie tegen Shell
Literatuur:
Klimaatzaak van de eeuw: 20 argumenten tegen het vonnis, Climategate.nl, 25-2-2023. (In dit artikel kunt U zich aansluiten bij de voeging in deze zaak in hoger beroep door CLINTEL !). maar Clintel kreeg geen toelating tot het proces omdat Shell en Milieudefensie elkaar niet bestreden in wetenschappelijke zin. De wetenschappelijke inbreng van Clintel zou volgens de rechtbank dus niet relevant zijn voor het proces.
De zaak van Exxon Mobile tegen Follow This (te Amsterdam) en Investment firm Arjuna Capital uit Massachusetts (2024)
Literatuur:
Blackmon, David, ExxonMobil Just Set The Climate Alarm Lobby on Fire Again, Watts Up With That, 2-2-2024
De zaak van Michael Mann tegen Steyn en Simberg wegens smaad (okt. 2012 - heden: begin 2024))
Als auteur van de frauduleus gebleken zgn. hockey-stick grafiek m.b.t. temperatuurstijging op aarde sinds ca. 1850, na duizenden jaren gelijk gebleven temperaturen, wordt er door velen nogal scherpe kritiek gegeven op Michael Mann. Daar kan hij erg slecht tegen. Hij voert jaren lange smaadprocessen, naar ik begreep op kosten van zijn universiteit, terwijl de kwaadsprekers soms, zoals b.v. Tim Ball, failliet gingen aan de enorme juridische kosten ter verdedeging.
In deze rechtzaak wordt begin 2024 besproken (zie Menton, 29-1-2024) of Mann wel een geloofwaardige persoon is en of hij wel echt schade heeft geleden doordat hij minder onderzoekssubsidies zou hebben kunnen verwerven door de smaad. Hij kon desgevraagd geen lijst laten zien om welke subsidie-aanvragen het ging.
Hij beweerde ooit met een zelfgemaakt certificaat op zijn website dat hij een Nobelprijs had gewonnen, maar die ging naar het IPCC en Al Gore gezamelijk, niet naar andere personen die mee hadden gewerkt aan IPCC-rapporten.
"Hide the decline" is de verwijzing naar de wetenschappelijk fraude van Mann om tot de hockeystick te kunnen komen.
Steyn schreef daar over, samengevat door Menton, 2024:
" The Hockey Stick graph as published in the IPCC’s Third Assessment Report in 2001, in a portion written by lead author Mann], omitted tree ring proxy data collected by climate scientist Keith Briffa that showed a decline in temperatures after 1960, a message inconsistent with the prized hockey stick shape… The IPCC TAR did not disclose the deletion of this data. … As lead author, Mann decided to omit the Briffa data without the input of his other lead authors. … Mann’s own collaborators cautioned him against the deletion. IPCC TAR Coordinating Lead Author Chris Folland wrote to Mann that Keith Briffa’s data “contradicts the multiproxy curve and dilutes the message rather significantly.”… Briffa himself urged Mann not to succumb to “pressure to present a nice tidy story” by “ignoring” his post-1960 results. … Mann agreed with them on the merits but bemoaned the data’s political impact: “If we show Keith’s series … skeptics will have a field day.” … To prevent a “skeptics’ field day,” he chose to delete the data."
Literatuur:
- Droz, John, jr, Rechtzaak Mark Steyn versus Michael Mann over de ‘hockeystick’: Een uitzonderlijk belangrijke rechtzaak is net begonnen (16-01-24).Climategate.nl, 30-1-2024
- Menton, Francis,
Update On The Trial Of Mann Vs. Steyn: The Credibility Factor , Climate Change
Dispatch, 29-1-2024.
- Morrison, Chris, Steyn v Mann: The Infamous Climate ‘Hockey Stick’ Goes on Trial, The Daily Sceptic, 31-1-2024
- Morrison, Chris, Michael Mann versus Mark Steyn: de beruchte klimaat ‘hockeystick’ komt voor de rechter,Climategate.nl, 3-2-2024
De zaak Urgenda tegen de Staat der Nederlanden
In hoger beroep stelt de Stichting Urgenda in haar memorie van Grieven, in 2018) o.a. het volgende:
Punt 2.8 Ruwweg de helft van alle uitgestoten CO2 blijft eeuwenlang, zo niet millennia in de atmosfeer hangen
Punt 2.10: De zeespiegelstijging zal bijvoorbeeld nog honderden jaren lang doorgaan, en dat geldt ook voor het afsmelten van ijskappen. Dit betekent dat de huidige concentratie van CO2 en ook de huidige opwarming van ongeveer 1,1 o C niet alleen de gevolgen hebben die nu al duidelijk zichtbaar zijn, maar ook nog ingrijpende andere gevolgen zullen hebben die nu nog niet zichtbaar zijn maar vooral volgende generaties zullen raken.
Punt 2.11: Omdat elke emissie van CO2 in de atmosfeer millennia lang daar aanwezig blijft, en een opwarmend effect heeft, is de enige manier om klimaatverandering te stoppen: uitfaseren van alle emissies van broeikasgassen en met name van CO2. Het is dus niet voldoende om de emissies op een bepaald niveau te stabiliseren. Het is nodig om de atmosferische concentratie te stabiliseren en daarvoor is nodig dat geen enkele emissie meer plaatsvindt
Punt 2.17: De huidige opwarming van 1o C ten opzichte van de pre-industriële tijd laat nu al significante en ernstige verstoringen van het klimaatsysteem zien, met ernstige gevolgen voor ecosystemen en grote schades voor menselijke samenlevingen.
Deze uitspraken zijn volgens Tjerk Veenstra zeer alarmistisch en hebben als doel de rechter te overtuigen van het gelijk van Urgenda. De voorspellingen als “eeuwenlang” en “millennia” zijn uitspraken, die niet met bewijzen nader worden onderbouwd. Deze hypothesen en toekomstvoorspellingen zijn noch verifieerbaar, noch falsifieerbaar. Dat de huidige mondiale opwarming van ca. 1o C ten opzichte van de pre-industriële tijd nu al significante en ernstige verstoringen van het klimaatsysteem laat zien, is daarbij niet door Urgenda aangetoond.
In zijn artikel van 23 p. op Climatagate van 1-10-2018 probeert Tjerk Veenstra aan te tonen dat er, in tegenstelling tot wat Urgenda beweert, tot nu toe er nog helemaal geen ernstige verstoringen zijn als gevolg van de toegenomen CO2-concentratie en dat er juridisch gezien gerede twijfel bestaat over de schuld van CO2 voor de voorspelde toekomstige klimaateffecten.
Bron: Veenstra, Tjerk, Omgekeerde bewijslast: Is CO2 schuldig ? , Climatagate 1-10-2018.
Marjan Minnesma pinkt een traantje weg na de positieve uitspraak van de rechter in de Urgenda-zaak. Het hoger beroep werd door Urgenda gewonnen. Meer formeel beschreven: In het Urgenda-arrest van het Hof in Den Haag van 9 oktober 2018 werd een eerdere uitspraak van de rechtbank op 24 juni 2015 in stand gelaten. Tot op het niveau van bewindslieden wordt aangehouden dat er in 2020 een broeikasgas-reductie (CO2) moet zijn gerealiseerd van 25% en wel gerelateerd aan het niveau van 1990. --------------> klik voor een vergroting |
Nu volgt nog het beroep in cassatie door de Nederlandse Staat tegen Urgenda.
Hoogleraar staatsrecht Douwe Jan Elzinga denkt dat Urgenda dit beslist gaat verliezen: De Nederlandse staat speelt in dit cassatieproces een ijzersterke kaart en de kans dat de Hoge Raad hier een andere draai aan kan geven is vrijwel nul. Het averechtse effect van een dergelijke cassatie zou wel eens kunnen zijn dat de staat zich door het negatieve oordeel van de Hoge Raad gerechtigd zal voelen om opnieuw de klimaatinterventies te temporiseren. Een dergelijk effect is weliswaar zeer te betreuren, maar dat neemt niet weg dat de Hoge Raad geheel terecht een halt toe gaat roepen aan rechterlijke interventies die de politieke autonomie te vergaand beperken. Bron hier. Die bron werd m.m. overgenomen in Climategate.nl 9-3-20
Literatuur:
(in tijdsvolgorde)
- Labohm, Hans, Rechtbank Den Haag wijst eis Urgenda grotendeels toe, Climategate.nl van 24-6-2015
- Veenstra, Tjerk, Omgekeerde bewijslast: Is CO2 schuldig ? , Climatagate 1-10-2018.
- Elzinga, prof. mr. dr. Douwe Jan, Urgenda-arrest gaat vrijwel zeker van tafel – bel voor de laatste ronde?, Climategate.nl 9-3-2019. Zie ook hier.
- Walter, Rob, De rechtelijke vonnissen in de zaken Urgenda en Shell zijn gebaseerd op drijfzand, Climategate.nl, 11-6-2021
Zaak bij het Europees Hof van de rechten van de Mens
Literatuur:
- Horne, Alexander, Europe's Strasbourg Court rules it's human right to avoid bad weather, Climate Change Dispatch, 11-4-2024.
- Horne, Alexander, What Strasbourg;s climate ruling means for Europe, The Spectator, 11-4-2024
Een gastbijdrage van Rob Walter.
Wat is Urgenda ?
Zie hun website https://www.urgenda.nl/
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens verwordt tot een Klimaathof
Lucas Bergkamp (sept. 2021) beschrijft de verwording van het Europees Hof tot een vooringenomen Klimaathof in zijn artikel "Rechters en activisten criminaliseren klimaat "ontkenning" in Climategate.nl van 22-9-2021. Hier volgen enkele losse citaten uit zijn artikel:
De klimaatbeweging heeft het strafrecht ontdekt als instrument voor het voeren van klimaatpolitiek. Als aanvulling op civielrechtelijke rechtszaken tegen staten en bedrijven, is de beweging van plan ‘foltering’ en de nieuwe misdaad van ‘ecocide’ in te roepen om bedrijfsleiders, politici en anderen aan te pakken die aan hun eisen in de weg staan. Bij het doordrukken van hun agenda krijgen deze activisten hulp van de rechterlijke macht, met name het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.
Het gebruik van het strafrecht om klimaatpolitiek te voeren is een volgende stap in de radicalisering van de klimaatbeweging en vormt een bedreiging voor de economische en politieke vrijheden, de rechtsstaat en de democratie. Als de beweging haar plannen kan realiseren, zou iedereen die geen ambitieus klimaatbeleid steunt, moeten vrezen voor vervolging en gevangenisstraf. Omgekeerd zal het dreigen met strafrechtelijke sancties tegen politici en bedrijfsleiders krachtige prikkels creëren om een ??ambitieus klimaatbeleid en het dominante pro-klimaatverhaal over te nemen.
Er wordt al langer gesuggereerd dat ‘klimaatontkenning’ een misdrijf is, althans zou moeten zijn. Zo’n jaar of tien geleden betoogde een Amerikaanse advocaat al dat klimaatontkenning volgens de bestaande wetgeving strafbaar is als misleiding en fraude. In 2015 zei Al Gore dat ‘ontkenners van klimaatverandering gestraft moeten worden’. De terugtrekking van president Trump uit het klimaatakkoord van Parijs werd gezien als een misdaad tegen de menselijkheid: ‘Dit is volkerenmoord’.
Do you dare challenge global warming with scientific debate ?
Een recent boek getiteld Carbon Criminals, Climate Crimes beschrijft de klimaatmisdrijven van de fossiele brandstofindustrie, de Amerikaanse regering en de internationale gemeenschap. Op de website van UNESCO wordt betoogd dat klimaatmisdrijven voor de rechter moeten worden gebracht en dat staten en bedrijven verantwoordelijk moeten worden gehouden voor hun acties of gebrek daaraan met betrekking tot klimaatverandering.
Het Europees Klimaathof heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt ook het voortouw te nemen bij het criminaliseren van het klimaatdebat. Zo hebben de voorzitter en een vice-voorzitter publiekelijk verklaard dat ‘we worden geconfronteerd met een ernstige noodtoestand die een gecoördineerde actie van de hele mensheid vereist’ en dat we moeten vrezen voor ‘de ineenstorting van alles wat ons onze veiligheid geeft’. Daarmee onderschrijft het Hof openlijk en onvoorwaardelijk het klimaatalarmisme van de klimaatbeweging; en dat niet op basis van wetenschap, maar van verklaringen van Sir David Attenborough, een bekende bioloog en klimaatactivist.
Om ieder argument over de feiten bij voorbaat te torpederen, hebben de beide rechters er nog aan toegevoegd dat ‘niemand legitiem in twijfel kan trekken dat we worden geconfronteerd met een ernstige klimaatnoodtoestand’. Het Hof kan daarom meteen overgaan tot het toepassen van het recht – ‘van zijn kant zal het Europees Hof zijn rol spelen binnen de grenzen van zijn bevoegdheden als rechter’, zo luidt het, ‘er immer rekening mee houdend dat de garanties van het Verdrag effectief moeten zijn en reëel, niet illusoir’.
Er is nauwelijks rechterlijk gedrag te bedenken dat blijk geeft van grotere minachting voor het beginsel van rechterlijke onpartijdigheid dan het gedrag van deze Europese rechters. Het recht op een eerlijk proces, gegarandeerd door artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, is in feite opzij gezet voor klimaatontkenners. De vraag moet worden gesteld of het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, gezien de meningen van zijn voorzitter en vice-voorzitter, nog wel rechtmatig uitspraak kan doen in enige klimaatzaak.
Het gedrag van deze rechters is des te schokkender in het licht van de wetenschap die de stelling dat er een klimaatcrisis zou zijn, niet ondersteunt. De Europese Commissie heeft verklaard dat ‘de term ‘klimaatnoodtoestand’ de politieke wil uitdrukt om de verplichtingen uit hoofde van het Parijse klimaatakkoord na te komen’. In bijna 4.000 pagina’s gebruikt het recente IPCC AR6-rapport niet één keer de term ‘klimaatcrisis’ of ‘klimaatnoodtoestand’, aangezien deze termen niet tot de wetenschappelijke terminologie behoren (ze komen alleen voor in een beschrijvend gedeelte over communicatie). Het zijn eerder politieke slogans, zoals de Commissie suggereerde. Inderdaad, de volledig ongedefinieerde klimaatnoodtoestand is een uitvinding van activisten.
Lees hier het hele artikel van Bergkamp
Literatuur m.b.t. het Europees Hof:
- Bergkamp, Lucas, Rechters en activisten criminaliseren klimaat "ontkenning", Climategate.nl, 22-9-2021
De zaak van Client Earth tegen de directeuren van Shell
Literatuur:
Homewood, Paul, Climate group bringing law suit against Shell directors on net zero, Notalotofpeaopleknowthat, 18-3-2022
Verenigd Koninkrijk
Literatuur:
- Britse klimaatbevlogenen vangen bot bij rechter, Climategate.nl, 23-12-2021.
Australië
- Australische klimaattieners vangen bot bij federale rechtbank, Climategate.nl, 18-3-2022
Over de zaak tussen Prof. Peter Ridd en Cook University (Australië):
- FEDERAL CIRCUIT COURT OF AUSTRALIA: RIDD v JAMES COOK UNIVERSITY (No.2) [2019] FCCA 2489, De gerechtelijke uitspraak waarin prof . Ridd (Great Barrier Riff onderzoeker) 1.2 miljoen $ ontslag-compensatie en boetes van James Cook Univ.ersity- JCU (Au) moet krijgen.
- Watts, Anthony, Dr. Peter Ridd wins $1.2 million judgment – appeal possible, Watts up with that, 5-9-2019
Uiteindelijk heeft Peter Ridd de zaak tegen zijn universiteit toch verloren ........(nader bericht volgt)
Literatuur (algemeen):
- Bergkamp, Lucas, Het gevaar van dames met grijs haar, Climategate.nl. 27-11-2021
- Bryce, Robert, Stanford Prof. Can’t Muzzle ‘Planet Of The Humans,’ Must Pay Defendants’ Legal Fees In SLAPP Suit, Forbes, 30-4-2020 (klik hier indien link verbroken)
- I & I Editorial Board, Could CO2 Be Convicted Of Overheating The Planet In A Criminal Court?, Climatechangedispatch, 21-5-2024
Deze website is een activiteit van dr. Hugo H. van der Molen, Copyright 2007 e.v.
Mail ons uw commentaar, aanvullingenen en correcties !
Follow@plattezaken en Facebook of Linkedin